- kasıblıq
- is.1. Kasıbın hal və vəziyyəti; yoxsulluq. Kasıblıq eyib deyil, oğurluq eyibdir. (Ata. sözü). Kasıblığın evi yıxılsın! İndiyə kimi <Məhəmmədhəsən əminin> qolunu, qıçını bağlayıb, qoymur bir yana tərpənsin. C. M.. Kasıblıq etmək, kasıblıqla məşğul olmaq – yaşamaq üçün minimum qazanc, gəlir verən bir peşə (iş) ilə məşğul olmaq. Bizim məscidin dalında, qapının səkisində əlli-əlli beş yaşında bir kişi oturub kasıblıq edir. C. M.. <Bədəl:> Qardaşlar, az keçər ki, hamımız genə evlərimizə qayıdıb kasıblığımızla məşğul olarıq. Ə. H.. Kasıblığa düşmək – əvvəlki varından məhrum olmaq, əli aşağı düşmək.2. Yaşamaq üçün minimum qazanc verən bir peşə, sənət və ya iş. <Namaz:> Mənə izin ver, gedim, özüm üçün bir kasıblıq tapım. Ə. H.. <Muzdur> Allah-talaya şükür edib, təzədən kasıblığa qədəm qoydu. S. Qənizadə. <Yaşlı kişi:> Neçin qardaşını işindən, kasıblığından avara salırsan? S. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.